BIO
Renata Dymna - dyrektor
Przez osiemnaście sezonów była kierownikiem literackim i reżyserem Teatru
Nowego Adama Hanuszkiewicza w Warszawie, z którym blisko współpracowała przy wielu teatralnych projektach. W tym głośnych inscenizacjach „Balladyny Słowackiego”,„Lalki” wg B. Prusa czy „Ojca” Strindberga. Ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Gdańskim (1984 r.) ze specjalizacją teatrologiczną. Pierwsze zawodowe doświadczenia zdobywała w Teatrze „Wybrzeże” w Gdańsku. Jako dziennikarka pracowała (w latach 90-tych) w pierwszej komercyjnej stacji telewizyjnej w Polsce - Polonii 1, tworzonej przez grupę „Kontakt” Mirosława Chojeckiego. Napisała wiele tekstów popularyzujących teatr, recenzji, scenariuszy filmów dokumentalnych, które także reżyserowała. Powołała do życia Piwnicę Warszawską i prowadziła ją od 2004 r. W ciągu jednego wieczoru krzyżowały się tam różne dziedziny sztuki, z którymi można było obcować w swobodnej, kawiarniano-piwnicznej atmosferze. Piwnica była - przez ponad trzy lata - ulubionym miejscem spotkań inteligencji warszawskiej. Współpracowała też z Warszawskim Festiwalem Poezji im. Zbigniewa Herberta, dla którego przygotowała cykl widowisk poetyckich. Zajmuje się również historią obyczaju, którą wykłada studentom. Prowadzi autorskie zajęcia KOD (Kultura. Obyczaj. Dramat). Uczy również aktorstwa i pracy z reżyserem w Szkole Aktorskiej Machulskich. Poświęca też czas na działania praktyczne i projekty badawcze z dziedziny psychologii. Ukończyła, w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej, studia podyplomowe na kierunku Mediacji Rodzinnych. Podejmuje projekty, w których działania przebiegają na granicy sztuki i terapii. Kierowała działem promocji Teatru Powszechnego w Warszawie oraz w Muzeum Historycznym Warszawy przygotowywała artystyczny plan zdarzeń dla piwnic staromiejskich.
W Wydawnictwie Prószyński i S-ka wydała książkę będącą zapisem rozmów z Adamem Hanuszkiewiczem „Kobieto!Boski diable”(2012), a w wydawnictwie BOSZ ich ciąg dalszy pt. „Reszta jest monologiem”(2016).
ZESPÓŁ
Wanda Onyszkiewicz-Gnap
Teatr w jej sercu zagościł już w liceum. Chwilowo zdradzając go z grafiką narracyjną często zwaną komiksem, zawsze pragnie współtworzyć światy. Aktorsko zaangażowana tu i tu. Czuje się jak rybka zwana Wandą w oświetleniu scenicznym jak i filmowym. Przygotowuje się do zdania eksternistycznego egzaminu aktorskiego.
Joanna Róg
Jestem absolwentką Szkoły Aktorskiej Haliny i Jana Machulskich w Warszawie. Rozwijając swoje umiejętności zawodowe szczególny nacisk kładę na poznawanie nowych technik teatralnych oraz współpracę z aktorami i reżyserami z różnych stron świata. Do tej pory miałam przyjemność pracować m.in. z Koriną Korodvą, Ruti Tamir, Reną Mirecką, Leszkiem Mądzikiem oraz Wojtkiem Farugą.
Pracowałam zarówno z dorosłymi jak i z dziećmi - rozwijanie wyobraźni najmłodszych to moja pasja.
Uwielbiam podróże. Szczególnie takie podczas których mam okazję poznawać artystów z różnych stron świata, ich dzieła oraz technikę ich powstawania.
Współpracuję z niezależnymi grupami teatralno -filmowymi z Warszawy, Wrocławia, Katowic i Trójmiasta.
Ciekawa jest dla mnie niejedno wymiarowość świata- dlatego wybrałam ten zawód. Pozwala on mi zgłębiać jego tajemnice.
Agata Ambicka
Bardzo lubię wychodzić na dwór po deszczu. Nie lubię przeziębienia. Studiuję psychologię. Dużo podróżuję. Noszę peruki. Dopiero w szkole teatralnej zrozumiałam, ze teatr jest dla mnie najważniejszy. Życie bez niego byłoby pozbawione frajdy. Aktorstwo daje mi tę frajdę i spełnienie. Lubię być spełniona. Wtedy jestem wolna. Brzmi to jak patetyczne wyznania osoby uzależnionej. Jeżeli faktycznie tak jest, to nie planuje przestać. I takie mam plany na przyszłość.
Hubert Mrozowicz
Student krakowskiej szkoły aktorskiej SPOT. Z teatrem związany jest od najmłodszych lat. Już jako nastolatek dołączył do trupy teatralnej Hybryda w Szczecinku, gdzie pod wodzą Tomasza Roszko zagrał fenomenalne role w spektaklach tj. Róża, czy Kuracja. Po maturze przeprowadził się do Warszawy, gdzie rozpoczął studia na kierunku kulturoznawstwo, jednocześnie nie zapominając o rozwoju życiowej pasji jaką jest teatr. Tym samym dołączył do Teatru Parabuch, gdzie zagrał m.in w spektaklu Sen nocy letniej Williama Szekspira. Następnie przez ponad 3 lata był związany w warszawskim teatrem dla dzieci Maskarada, gdzie pod reżyserią Renaty Dymnej wystąpił w spektaklu Księżniczka na ziarnku grochu. To właśnie dzięki współpracy z Renatą Dymną w wielu teatralnych przedsięwzięciach zrodziła się w nim miłość do sceny, bez której teraz nie potrafi żyć. Dziś jako świadomy i prężnie rozwijający się w zawodzie aktor dołączył do zespołu Teatru Temat, który stawia dla młodego aktora wiele perspektyw rozwoju i samodoskonalenia. A jak sam twierdzi, to dopiero początek z wielką, teatralną sceną.
Tomek Łukawski
Z wykształcenia przyrodnik. I choć przyroda nadal jest mu bliska, to odnalazł w sobie pasję także do gatunków teatralnych i krajobrazów scenicznych. Z teatrem pierwszy raz zetknął się w Teatrze Tańca Test. Z początku liczył głównie na to, że w końcu nauczy się tańczyć na weselach. Choć z tym wciąż bywa różnie, to przez lata doświadczył, czym jest praca w zespole ludzi z pasją, czym jest występowanie przed innymi i dla innych, oraz czym jest teatr. Kolejne grane spektakle i doświadczenia warsztatowe tylko utwierdzają go w przekonaniu, że za nic nie zamierza tego zostawić.
W wolnych chwilach lubi także chodzić po górach, grać w siatkówkę plażową i słuchać muzyki. Najbardziej przerażają go natomiast zielony groszek i rodzynki w serniku.
Anna Matuszczak
Z zawodu aktorka po Szkole Aktorskiej Machulskich oraz anglistka po Uniwersytecie Warszawskim. Ceni sobie, gdy te dwie pozornie odrębne ścieżki zawodowe mogą się ze sobą przeplatać, ponieważ "ucho lingwisty" bywa dla aktora bardzo przydatne. Jednak to właśnie aktorstwo jest najistotniejszą częścią jej życiowej drogi, która zmierza ku rozwojowi osobistemu. Ponadto uważa, że nic tak nie rozwija warsztatu aktorskiego jak konfrontacja z trudną i piękną zarazem pracą na scenie. Stąd znalazła się w zespole Teatru Tema(t).
Angelika Kurowska
Kiedy miałam 8 lat, rodzice zapisali mnie na balet. Później dostałam się do Szkoły Muzycznej im. Karola Kurpińskiego w Kutnie. Ukończyłam I stopień cyklu 6-letniego w grze na skrzypcach. W wieku 16 lat dostałam się do programu telewizyjnego '' Bitwa na głosy ''. W październiku 2018 roku, ukończyłam Szkołę Aktorską Haliny i Jana Machulskich, z zawodu jestem aktorką. Mam w sobie mnóstwo kolorów. Na scenie, jak i w życiu potrzebuje wyzwań. Mimo pozornej ekspresji, lubię ciszę i samotność. Aktualnie przygotowuję się do Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie na wydziale wokalno - aktorskim.
Agnieszka Senderowska - Rucińska
Kiedy mówi/pisze zawsze ma wrażenie, że nie jest w stanie nazwać tego, co istotne.
Z wykształcenia: aktorka, improwizatorka, instruktorka tańca jazzowego, historyczka kultury.
Z wewnętrznej, nieopisanej potrzeby: stworzenie teatralne, które od ponad dekady orbituje wokół sceny - grając, tańcząc, choreografując, improwizując, trochę śpiewając, prowadząc warsztaty cykliczne oraz stałe zajęcia dla adeptów sztuk scenicznych w wieku wszelakim (w różnych grupach wiekowych 4-60 lat).
Z dokonań: spektakli, warsztatów, bajek, improwizacji scenicznych, pokazów, poważnych i tych mniej serio projektów - ku jej wielkiej uciesze - przez lata trochę się uzbierało. Na wymieniane każdego nie widzi tu miejsca i potrzeby, ale każde doświadczenie ceni ogromnie.
Z przekonania: teatr to dla niej mała świątynia... Miejsce na wyjątkowe przeżycia po obu stronach.
Z marzeń : gdyby miała wolny czas, chciałaby przeczytać wszystkie książki, którym wciąż obiecuje, że po nie sięgnie.
Z ambicji: pragnęłaby dawać z siebie jak najwięcej. Za każdym razem. Zaangażowania, empatii, uwagi.
I chciałaby zagrać kamień. Najlepiej filozoficzny.
Marta Skoczek
Żyje z czarowania i wskakiwania w czyjeś buty – jest iluzjonistką i aktorką.
Od 2010 roku występuje z solowymi pokazami sztuk magicznych jako jedna z niewielu kobiet na świecie. W 2018 roku ukończyła Szkołę Aktorską im. Haliny i Jana Machulskich w Warszawie i uzyskała dyplom aktorski. Zagrała między innymi Bernardę w sztuce F.G Lorci „Dom Bernardy Alba” w reżyserii Renaty Dymnej i Piotra Hanuszkiewicza, Mię w „Skrawkach” w reżyserii Piotra Trojana oraz Iluzjonistkę w spektaklu pantomimy „The Magic Show” w reżyserii Gyongyi Biro. W latach 2009-2013 kształciła się w Centrum Pantomimy w Warszawie pod opieką Bartłomieja Ostapczuka, trenując pod okiem m. in Grega Goldstona, ucznia Marcela Marceau. Ma za sobą role w krótkometrażowych filmach studenckich, festiwalowych oraz epizodyczne role w serialach.
Jako dziecko bez wiedzy rodziców zaczęła trenować wyczynowo akrobatykę sportową, co doprowadziło ją do szkoły cyrkowej i spowodowało rozwój wielu dziwnych umiejętności: Pani Skoczek nauczyła się skakać salta, chodzić po linie, tańczyć na trapezie, a nawet żonglować siedmioma piłkami. Dla niepoznaki zdobyła dwujęzyczną, hiszpańską maturę i ukończyła całkiem normalne studia na Uniwersytecie Warszawskim – Etnologię.
Aleksandra Pustoła
Aktorka, logopedka, polonistka. Absolwentka Szkoły Aktorskiej Haliny i Jana Machulskich w Warszawie oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Po raz pierwszy na teatralnych deskach stanęłam w wieku lat 4, w stroju biedronki i z miejsca pokochałam tę niezwykłą atmosferę. Od tamtej pory teatr wpływał na moje życie wielokrotnie, m.in. owocując pracą magisterską na toruńskiej polonistyce z zakresu audiowizualizacji w teatrze.
Nieprzewidywalność i nieograniczona możliwość transformacji – to coś, co uwielbiam w teatrze, gdyż nie znoszę nudy i rutyny. W pracy najważniejsze są dla mnie rzetelność, zaufanie i nieustanne poszerzanie horyzontów. Cieszę się, że miałam już okazję współpracować z ludźmi, którym również bliskie były te wartości, m.in. z Anną Magalską, Renatą Dymną, Piotrem Hanuszkiewiczem, Ewą Kanią, Wojtkiem Farugą, Antoniuszem Dietziusem, Piotrem Trojanem.
Szukam ról niebanalnych, które będą dla mnie artystycznym wyzwaniem, a jednocześnie w pewien sposób będą ze mną korespondowały i pozwalały mi rozwijać swoje zainteresowania. Tak było z dubbingową rolą Mamy Rafcia w serialu Nickelodeon „Rafcio Śrubka” w reż. Ewy Kani oraz z ostatnim teatralnym projektem, w którym brałam udział – spektakl „Wiły, rusałki, baby wodne i inne polki” w reż. Urszuli Hajdukiewicz na początku urzekł mnie bliskim mi tematem słowiańszczyzny, a ostatecznie okazał się wyzwaniem aktorskim.
Artystyczne marzenia: zagrać Puka w „Śnie nocy letniej” Williama Szekspira, wystąpić w musicalu i zdubbingować księżniczkę Disneya.
Olimpia Bogusz
Absolwentka Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku. Studiowała na półrocznym stypendium w Academy of Arts w chorwackim mieście Osijek. Współzałożycielka profesjonalnego, niezależnego Teatru Alatyr, twórczyni wielu autorskich projektów. Występowała na wielu krajowych i międzynarodowych festiwalach w tym na Festiwalu Boska Komedia w Krakowie, 20. Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku, Międzynarodowym Festiwalu Expenditionem/Westfluegel w Lipsku (Niemcy), Festiwalu Debiutantów Pierwszy Kontakt w Toruniu, Międzynarodowym Festiwalu ANIMO w Kwidzynie. W pracy spotkała się między innymi z Waldemarem Modestowiczem, Jackiem Filipiakiem, Wojciechem Kościelniakiem, Moniką Rasiewicz, Jackiem Ostaszewskim, Agnieszką Schimscheiner, Łukaszem Lewandowskim, Marcinem Bartnikowskim, Marcinem Bikowskim.